izmiri sevmek

Alsancak'ta nemden yapış yapış olmaktır cami durağında iner inmez..
Gündoğdu meydanında sarhoş olmaktır,güneş batsammı batmasammı havasındayken!
Konak'ta YKM nin önünde beklemektir!
Bornova'da tıklım tıklım kafelerde sesini duyurmak için bağırmaktır..
Empas'a gidip kapının önünden midye alıp afiyetle yemektir..
Güzelyalı'da akşamüstü yürümektir sahilde güneş batarken..
Kemeraltında turşusuyu içmektir.
Karataş'ta merdiven sayarak en tepeye çıkmaktır zafer kazanmış edasıyla..
Sevgi yolunda bir delik daha açtırmaktır kulağa..
Sema sinemasından çıkarken çıkışı bulamamak hatta kaybolmaktır!!

"Ölünecekse bir İZMİR akşamında
Kan kırmızı göğünde altında ölünmeli!
Son nefeste alınan,deniz kokan,tuz kokan İZMİR olmalı..
Martılar uzaktan şarkılar söylemeli
Kordonboyu barlardan insan sesleri gelmeli,
Gülüşmeler ve birbirine dostça çarpan kadehler..
Bir imbat esmeli,
dertleri,acıları almalı ruhtan!
Ölünecekse;
bir İZMİR akşamında İZMİR'de ölünmeli!..."

alıntı...