geçenlerde arkadaşımla aramızda kısa bi muhabbet geçti.
hayatta en çok neyi özlediğimi sordu bana. bi süre düşündüm. sonra fark ettim ki daha 6-7 yaşlarında ağustos ayının sıcağında sokakta oyun oynarken akşam üstü yüzüme yansıyan güneşin o yumusak renklerini özledim.
o zaman ne kadar saftım ellerim kirli değildi...ruhum incinmemişti...bedenim kullanılmamıştı...
off çocuk olmayı özledim:(